Tar éis don eitleán tuirlingt, cé nach raibh sé foirfe, d’éirigh na paisinéirí de ghnáth agus thóg siad a gcuid bagáiste amach as an urrann bagáiste. Tar éis dóibh labhairt, chuaigh siad go tapa chuig an gcarúsal bagáiste chun a gcuid bagáiste a bhailiú. Mar sin féin, is gnách go dtógfaidh sé cé mhéad casadh a dhéanann an chéad mhála ar an gcrios iompair sula sroicheann sé duine éigin. Tá amhras ar go leor nach bhfuil ann ach tástáil. An bhfuil sé seo ceart?
Chomh maith le bheith lán paisinéirí, bíonn bagáiste nó lasta á iompar ag eitleán freisin. Ag brath ar an gcineál agus ar an gcineál aerárthaigh, féadfaidh an t-ualach uasta is féidir a iompar a bheith éagsúil. Bíonn córais imréitigh éagsúil freisin ó sheiceáil isteach go luchtú ar an eitleán. De ghnáth déantar é seo de láimh, ní dhéantar ach cuid acu a phróiseáil go huathoibríoch.
Ón limistéar seiceála isteach, istigh go domhain san aerfort, go láimhseáil bagáiste aerárthaí, is í seo an chuid is tábhachtaí de bhonneagar aerfoirt. Go ginearálta, úsáideann roinnt aerfoirt mhóra córas láimhseála bagáiste uathoibríoch cheana féin.
Tar éis an tseiceáil isteach, téann bagáiste nó bagáiste an phaisinéara isteach sa chrios iompair agus sa chóras dírialaithe agus téann sé tríd an scagadh slándála. Ansin luchtaítear an bagáiste isteach i mboscaí stórála sínte amhail traenacha agus tarraingítear é le leantóirí bagáiste sula n-aistrítear é chuig ardáin lasta agus ardaitheoirí le luchtú ar an aerárthach.
Nuair a shroicheann an t-eitleán an t-aerfort ceann scríbe, tarlaíonn an próiseas céanna go dtí go gcuirtear sa charúsal bagáiste é. Tá an rud céanna i gceist le paisinéirí. Tá an próiseas mar an gcéanna agus a bhíonn ann nuair a sheiceálann tú amach.
Tar éis don eitleán tuirlingt, coinnigh do bhagáiste i do mhála taistil, fan go n-osclófar doras an chábáin agus go dtosóidh na paisinéirí ag siúl i dtreo crios iompair an bhagáiste. Ach ansin amháin, tosaíonn na paisinéirí ag scaipeadh. Ciallaíonn sé seo nach rachaidh gach paisinéir láithreach chuig an gcrios bagáiste chun a mbagáiste a bhailiú.
De réir úsáideoir amháin de Quora, is amhlaidh atá toisc go bhfuil tuairimí agus leasanna difriúla ag gach duine. Téann duine éigin chuig an seomra folctha ar dtús. Tá duine éigin ag ithe. Seiceáil do ghuthán agus malartaigh teachtaireachtaí nó glaonna meandaracha. Glaoigh físe le gaolta. Caith toitín agus go leor eile.
Cé go bhfuil na paisinéirí ag déanamh na rudaí éagsúla seo, leanann an criú talún ag obair, ag tarraingt an lasta ón chassis agus á sheachadadh chuig an gcarúsal bagáiste. Is leid choitianta é seo cén fáth nár thóg an t-úinéir an chéad mhála a bhí le feiceáil ar an gcarúsal bagáiste, agus mar sin bhí cuma tástála air.
Ní dodhéanta é seo, tá úinéir an bhagáiste ag gabháil do ghníomhaíochtaí éagsúla, mar a léirítear thuas.
Déanta na fírinne, ar an láthair, ní le haon duine na mála go léir a thagann le feiceáil ar an gcarúsal bagáiste ar dtús. Uaireanta bíonn an máistir ann, uaireanta eile ní bhíonn.